25 de June de 2024
Haur minbizitik bizirik atera direnen epe luzeko jarraipenaren garrantzia
Haur minbizitik bizirik atera direnen epe luzeko jarraipenaren garrantzia
- ASPANOVASetik, Minbizia duten Haurren Gurasoen Espainiako Federazioko gainerako elkarteekin batera, eskatzen dugu Haur Minbizitik bizirik atera diren pertsonek jarraipen zehatza egin diezaietela, gaixotasunak edo jasotako tratamendu medikoak eragindako ondorioak prebenitzeko.
-
Agertu ditzaketen epe luzeko albo-ondorioak direla eta, ezinbestekoa da jarraipen integrala egitea, ondorio fisikoak eta emozionalak sahiesteko.
Haur minbizia sendatzeko bidean, helburua ez da soilik gaixotasuna gainditzea, baizik eta tratamenduaren ondoren bizitza bat berreraikitzea. Biziraun duten askorentzat, minbiziaren ondorioek aurrera jarraitzen dute urte batzuk geroago, epe luzerako albo-ondorio gisa, fisikoak zein emozionalak. Horregatik, funtsezkoa da epe luzerako jarraipena egitea, haurren beharrei aurre egiteko.
Ezinbestekoa da zainketa integrala eta balizko ondorioen jarraipen zehatza ziurtatzea, baita gaixotasunak edo jasotako tratamendu medikoak eragindako ondorio kaltegarrien prebentzioa ere.
Minbizitik bizirik atera direnen epe luzeko jarraipena ez da luxu bat izan behar, beharra baizik. Bizirik dirauten pertsona jarraipen luzea egiteko programak nabarmen hobetu dezake bizirik dirauten pertsonen bizi-kalitatea, bizitzen ez ezik, ondo bizitzen ere lagunduz.
Deskargatu hemen Minbizidun Haurren Gurasoen Espainiako Federazioak egindako “Jarraipena haur minbizitik bizirik atera diren pertsona luzeei” txostena.